Onze jongste dochter heeft nachtangst. Als ik met andere ouders hierover praat, merk ik dat bijna niemand precies weet wat nachtangst is. Mensen verwarren het vaak met nachtmerries. Maar dat is wat anders. Vandaar deze blog. Misschien herken je het van je eigen dochter

Gillen en in paniek

Emma wordt regelmatig ’s avonds of aan het begin van de nacht wakker. De eerste keren had ik geen idee wat er aan de hand was. Ze leek wakker en heel erg verstuur. Ze gilde alles bij elkaar en was onrustig en bezweet. Ze brabbelde wat onverstaanbaars en leek dingen te zien. Soms gilde ze “nee” of “niet doen”. Dus probeerde ik haar te troosten en op schoot te nemen. En hoopte haar met knuffelen en zachte woordjes tot rust te krijgen. Maar niks leek te helpen. Ik voelde de angst en spanning in haar lijfje. Ze bleef maar gillen en voor mijn gevoel konden niet alleen onze naaste buren maar de hele buurt haar horen. En na een paar minuten (die uren leken te duren) werd ze echt wakker en werd ze rustig. Ik vroeg haar of ze gedroomd had, maar ze had geen idee en keek me verdwaasd aan. Ze leek zich er niks van te herinneren en wilde verder slapen.

Dit was geen leuke ervaring. Het is niet leuk om je kind zo overstuur te zien en haar niet te kunnen troosten. Een latere keer tilde ik haar op, wiegde haar als een baby en liep naar onze slaapkamer. Ik legde haar naast me in ons bed. Maar toen ze wakker werd, had ze geen idee waar ze was. Je zag haar denken:”hoe ben ik hier terecht gekomen?”. Toen realiseerde ik me pas dat ze helemaal niet wakker is op zo’n moment. En dat je dus kan praten en troosten wat je wil, maar ze merkt er niks van. Het is eigenlijk gewoon wachten tot ze wakker wordt en dan slaapt ze zo verder.

Wat is het eigenlijk, nachtangst

Even zoeken op google en je vind genoeg informatie over nachtangst: “Nachtangsten ontstaan wanneer het kind van een lichtere fase van slapen naar een diepere fase van slapen gaat. Wanneer deze overgang niet helemaal soepel verloopt kunnen nachtangsten ontstaan. Het kind ontwaakt niet echt, maar slaapt ook niet rustig verder. In deze toestand kan het kind een soort paniekaanval krijgen, de nachtangst. Deze angsten doen zich in het eerste gedeelte van de nacht voor, meestal zo’n één tot drie uur na het naar bed gaan.” Dit klopt precies met wat wij meemaken! Helaas is er niks aan te doen. Te veel prikkels zouden een oorzaak kunnen zijn. Maar Emma heeft soms nachtangsten na een hele relaxte dag. Je kunt er niks van zeggen. Het is wachten tot het vanzelf over gaat, tot ze er over heen groeit. En tot die tijd gaan we toch altijd even bij haar kijken als ze nachtangst heeft. Even knuffelen en als ze wakker is weer lekker in bed leggen en verder slapen.

Bron: http://www.opvoedadvies.nl/nachtangsten.htm