Hoe ouder de kinderen worden, hoe meer je ze moet loslaten. We komen weer dichtbij zo’n moment. Tot nu toe brengen en halen we de meiden altijd naar en van school. Voor Emma zal dat ook nog wel even zo blijven, want die is zes. Maar Anne, die acht is, wil graag alleen naar school fietsen en dat is prima. Maar hoe doe je dat dan met speelafspraakjes na school als je je kind niet meer ophaalt? Hoe weet je waar ze is en wat spreek je af?
Hoe doen we dat nu?
Nu sta ik na school bij het schoolplein. De meiden komen naar mij toe en laten weten of ze een speelafspraakje hebben, met wie en waar ze graag willen spelen. Dan overleggen we met de (groot)ouder/oppas of en waar en gespeeld kan worden en hoe laat ze opgehaald worden. Lekker duidelijk en mooi geregeld zo.
Maar wat als je niet meer bij het schoolplein staat?
Maar hoe doe je dat wanneer je niet meer bij het schoolplein staat (of zoals Anne die naar een andere locatie gaat dan haar jongere zusje)? Laten we voorop stellen dat Anne nog geen eigen mobiel heeft en die voorlopig ook niet krijgt. Daar vind ik haar echt nog te jong voor. Ze is acht. Dus de optie bellen of appen valt af. Maar hoe weet je dan waar je kind gaat spelen en hoe laat ze weer thuis komt?
Over hoe laat ze thuiskomen kun je nog vaste afspraken maken. Ze kunnen klok lezen en het melden bij de (groot)ouder/oppas waar ze gaan spelen. Maar ik wil wel graag weten waar ze is en als ze direct vanuit school met iemand meegaat, dan heb ik daar geen idee van en dat voelt niet goed. Daarnaast worden de speelafspraakjes meestal gedurende de schooldag gemaakt, dus weet je ’s morgens nog niet waar er ’s middags gespeeld wordt. Ook heeft onze school een continu rooster, dus er is geen ruimte voor overleg tussen de middag.
Afspraken maken
Ik denk dat het vooral belangrijk is om goede afspraken met je kind te maken en uit te leggen dat het voor ons fijn is om te weten waar je kind is. Ik denk dat we dan verschillende afspraken kunnen maken. Of ze komt eerst naar huis om te vertellen waar ze gaat spelen. Of ze gaat mee naar een vriendinnetje en vraagt de (groot)ouder/oppas om mij even te appen dat er daar gespeeld wordt. Dit laatste heeft denk ik mijn voorkeur, al is het ook fijn om je kind eerst even te zien uit school, al is het maar een paar minuutjes. Even de tas(sen) thuis afgeven, kletsen en dan spelen. Ik ben er nog niet uit geloof ik.
Te beschermend?
Ik merk dat ik het toch wel fijn vind om te weten waar de meiden spelen. Ik kan me niet zo goed meer herinneren hoe wij dat vroeger deden. We hadden in ieder geval geen continu rooster en aten tussen de middag lekker thuis. Maar volgens mij ging ik na school toch altijd eerst even naar huis en dan pas buiten spelen.
Hoe doen jullie dit? Hebben jullie nog tips?
Jouw optie dat de ouder jou whatsappt is een goede optie, maar misschien toch een mobiel geven aan een kind, ook al is het nog zo vroeg, wel het beste idee. Het geeft wat verantwoordelijkheid mee en je kunt bijvoorbeeld bij de iPhone elk moment checken waar ze zijn. Dat lijkt me toch een fijn idee als ze zelf naar school gaan fietsen.
Ik vind het wel makkelijk als mijn kind van tevoren het afspraakje maakt zodat ik niet voor niks naar school hoef.
Ik zou dat ook van tevoren willen weten zodat je niet voor niks naar school gaat en dan kun je altijd aan de ouders vragen of de ouders/oppas je een berichtje sturen 😉
Vroeger moest ik zelf altijd eerst langs huis en dan pas mocht ik bij iemand spelen, tenzij het al op de planning stond dat ik het ’s morgens kon vragen. Ik denk persoonlijk dat er helemaal niks mis mee is dat je beschermend bent. Zo oud is ze nog niet.. Misschien een tip om aan haar te vragen als ze bij iemand gaat spelen of ze dan vraagt aan de ouder of die aan jou laat weten waar ze is!
Van tevoren afspreken zou een optie zijn, maar dat is het spontane er wel vanaf natuurlijk…
Pingback: Blogsbyingrid | Tot welke leeftijd gaat een kind naar de BSO?Blogsbyingrid