Al jaren draag ik lenzen voor veraf. Maar al een tijdje merkte ik dat ook dichterbij mijn zicht slechter werd. En dus werd het tijd voor een oplossing en dat zijn multifocale lenzen. Ik wist niet eens dat dit bestond. Benieuwd naar mijn ervaring? Lees dan vooral verder!
Altijd al slechte ogen gehad
Als kind had ik een lui oog. Dat werd al voor mijn tweede jaar ontdekt. Dus werd mijn oog vaak afgeplakt en droeg ik een bril. Tot ongeveer mijn tiende jaar had ik een bril. Daarna was het niet meer nodig en kon ik prima zonder. Maar toen ik studeerde, merkte ik dat ik van achter in de collegezaal het scherm dat de docent gebruikte niet goed kon lezen. En dus ging ik weer naar de oogarts. Na eerst een bril voor in de collegezaal, werd het later toch nodig om de hele dag een bril te dragen en ging ik over op lenzen.
Twee keer per jaar ga ik trouw naar de lenzen specialist voor controle. Hij doet oogmetingen en controleert de sterkte. Sinds een paar jaar merk ik dat het dichtbij kijken en het lezen van bijvoorbeeld een tijdschrift moeilijker gaat. Met mijn lenzen in, heb ik daar steeds meer moeite mee, maar zonder lenzen gaat het prima.
Met alledaagse dingen is dat soms lastig. Niet alleen met lezen, maar bijvoorbeeld ook met een splinter uit een vinger halen, wenkbrauwen epileren of een draad door een naald doen. Dat zie ik gewoon niet. En om daar nu mijn lenzen even voor uit te doen, is ook niet handig.
Te jong voor multifocale lenzen
Al een paar jaar geef ik mijn klachten met betrekking tot het slechter dichtbij zien bij de lenzen specialist aan. Maar hij vindt me eigenlijk te jong (ben nu 43) en vindt het nog niet slecht genoeg. Tot die tijd moet ik me maar behelpen met een goedkoop leesbrilletje.
Laatst was ik weer voor controle bij de lenzen specialist en hadden we het er weer over. Hij zag nu ook wel dat ik graag een oplossing wilde en dat het zicht dichtbij ook slechter was geworden.
Er waren twee oplossingen met lenzen. De eerste oplossing was dat je ene oog meer gebruikt gaat worden voor veraf en daarvoor gecorrigeerd wordt en je andere oog voor dichtbij. Hij kon me laten zien en testen hoe dit zou zijn. Ik kreeg zo’n bril op waar ze verschillende glaasjes met verschillende sterkten in kunnen doen. Voor elk oog werd een ander glaasje geplaatst en zo werd mijn ene oog voor veraf gecorrigeerd en het andere oog voor dichtbij. Dat vond ik heel vervelend kijken, heel onrustig. Dus het was meteen duidelijk dat dit voor mij niet de oplossing was.
De tweede oplossing was multifocale lenzen. Dan zit in beide lenzen een sterkte voor veraf en voor dichtbij. De specialist had deze lenzen voor mijn sterkte niet op voorraad dus hij zou ze bestellen en dan kan ik het testen.
Inmiddels zijn de multifocale lenzen binnen en draag ik ze nu bijna twee weken. Ik was wel benieuwd hoe dat zou bevallen omdat de andere oplossing echt geen prettig zicht gaf. De specialist waarschuwde ook dat het de eerste dagen best wel even wennen zou zijn en dat ik er misschien wat draaierig van zou kunnen worden. Dat baarde me wel een beetje zorgen omdat ik nogal snel hoofdpijn of migraine heb.
Toen ik de lenzen net in had, was ik positief verrast. Ik had geen onrustig of wazig beeld en zag veraf ook goed. Dichtbij leek ook goed te zijn. Zo kon ik van papier en mijn smartwatch gewoon goed lezen.
De dagen daarna probeerde ik extra alert te zijn op verschillen en verbeteringen in mijn zicht, Ik was bijvoorbeeld blij dat ik geen onrustig beeld had en autorijden gewoon prima kon. Wel merkte ik dat bijvoorbeeld mijn wenkbrauwen epileren met lenzen in nog steeds lastig was. Zonder lenzen in zie ik gewoon dichtbij nog steeds beter. En zo ook met lezen. Het gaat wel beter, maar voor mijn gevoel kan het nog beter. Maar misschien kunnen ze daar met de sterkte nog wat aan doen. Binnenkort mag ik weer terug voor controle en zullen we bespreken hoe het gaat en of er nog iets veranderd moet worden aan de sterkte. Maar tot nu toe ben ik positief.
Lees ook: Een maand met multifocale lenzen – Hoe gaat het nu?