Het griep virus is hardnekkig en met de -R- in de maand komen de griep en andere kwaaltjes weer om de hoek kijken. Maar ook andere virussen kunnen flinke gezondheidsklachten veroorzaken. Onze oudste dochter had het toen ze nog klein was flink te pakken. Met 1,5 jaar lag ze al eens in het ziekenhuis met het RS-virus en uitdroging en afgelopen winter zag ik haar weer niks binnen houden.
Flink ziek zijn
Toen Anne 1,5 was, werd ze in februari (op ons bedrijf het hoogseizoen) ziek. Ik was net een paar maanden zwanger van Emma en zat met een ziek kind thuis. Ze was benauwd, ze at en dronk niet en gaf veel over. Ook had ze koorts. Dus gingen we naar de huisarts. We kwamen dagelijks op controle omdat ze bang was voor uitdroging. We moesten blijven proberen dat ze vocht binnen kreeg en binnen hield. Kleine beetjes drinken, water, thee of bouillon. Melk of ranja was te zwaar. Ook yoghurt of appelmoes mocht, maar was waarschijnlijk ook te zwaar. Helaas hield ze niks binnen en op een gegeven moment wilde ze ook niks meer. Ze had de energie er niet meer voor.
Opgenomen worden
Elke dag moesten we langskomen. Tot de dag dat ik het niet meer zag zitten met haar thuis. Ze at niet maar veel erger, ze dronk ook nauwelijks. En wat ze dronk kwam er meteen weer uit. Ik besloot de huisarts te bellen maar die was niet bereikbaar (later bleek dat hij na een valpartij zijn pols had gebroken en zelf in het ziekenhuis zat). Dus besloten we naar de eerste hulp te gaan. Daar werd Anne onderzocht en werd ze vervolgens opgenomen in het ziekenhuis. De diagnose: RS-virus en uitdroging. Ze kreeg een sonde en kreeg zo haar vocht en voeding binnen. Zo zielig zo’n klein meisje in het ziekenhuis. Ik mocht 24 uur per dag bij haar blijven en sliep ook in het ziekenhuis. Gelukkig knapte ze naar een paar dagen op en mocht ze weer mee naar huis.
Toch niet weer?
Inmiddels zijn we een aantal jaar verder. Maar vorige winter heb ik me toch weer even flink zorgen gemaakt. Eerst was ze een paar dagen ziek met overgeven maar daar knapte ze snel van op. Een paar weken later was het weer raak. Ze had koorts en gaf alleen maar over. Ze wilde absoluut niet eten of drinken. Ze wilde eigenlijk helemaal niks: geen tv, geen Ipad, alleen maar op de bank liggen. Elke slokje wat ze nam, kwam er weer uit. En dat kost natuurlijk veel energie. Ik dacht echt: “dit gaat toch niet weer gebeuren”. Met hele kleine slokjes water (een theelepel per keer) kreeg ik er uiteindelijk wat vocht in en daarna knapte ze langzaam op en begon ze ook weer te eten. Bijna waren we weer op het punt dat ik dacht aan uitdroging en een bezoek aan de huisarts. Gelukkig kwam het deze keer niet zover.
Wat waren we blij dat ze weer dronk en opknapte. En laten we hopen dat het niet meer zo ver komt. Van te voren had ik nooit gedacht dat ik met een kind met uitdroging in het ziekenhuis zou belanden. Dat laat je toch niet gebeuren, dacht ik. Maar je hebt het niet in de hand. Hoe zeer jij en je kind ook je best doen om vocht binnen te houden.
Wat een nare ervaringen. Een tijdje geleden had mijn jongste zoon griep en vertrouwde ik en de huisarts het niet. Uiteindelijk een middag in het ziekenhuis, maar hij was gelukkig nog niet echt uitgedroogd dus een nachtje thuis aankijken was het plan. Gelukkig begon hij die avond weer te drinken en het binnen te houden dus is een opname ons bespaard gebleven.
Gelukkig nog nooit meegemaakt, dat moet een verschikking zijn, jak!
Nomi zat er vorig jaar tegenaan. Zo sneu als ze zo ziek zijn hè? En wat was ik blij dat ze weer was opgeknapt!
Jeetje wat lijkt me dat eng zeg! Ik hoop dat wij er nooit mee te maken krijgen..
Nee, dat heb ik niet gehad gelukkig. Maar ik kan me je bezorgdheid wel heel goed voorstellen natuurlijk.
Mijn oudste is ook een keer met uitdrogingsverschijnselen opgenomen geweest in het ziekenhuis. Ging toen allemaal heel snel
wat heftig zeg maar hopen dat het hier niet gebeurd natuurlijk
Twee weken geleden nog. Onze jongste dochter, toen nog geen jaar, was al een paar dagen flink ziek. Ze moest bijna worden opgenomen, maar gelukkig dronk ze nog wel wat. En ze had genoeg spekjes op haar lijf om het even mee uit te zingen. Gelukkig!
Jeetje wat sneu, en zo klein ook. Snap dat je hier steeds voor waakt als ze ziek is. Ik heb zoiets niet meegemaakt met onze jongens. Wel een hele gechiedenis van oorontstekingen.. Ook niet leuk..
Wat rot, ik kan me je zorgen zó goed voorstellen! Zeker als je al eerder hier een ziekenhuisopname door hebt gehad. Hopelijk is het straks écht voorbij en heeft ze d’r leven lang geen griep meer; zij heeft d’r ‘fair share’ wel gehad!
Ik kan me je zorgen goed voorstellen! Voldoende vocht voor de kinderen was voor mij ook altijd een belangrijk aandachtspunt.
Pingback: Blogsbyingrid | Als je kind het RS-virus heeftBlogsbyingrid