Het leven bestaat uit keuzes maken. En veel van die keuzes hebben invloed op hoe je leven er later uit ziet. In deel 1 en deel 2 van “de keuzes die je maakt” kon je al lezen over de keuzes die ik maakte in mijn (middelbare) schooltijd en tijdens mijn studie. Daarnaast volgde mijn eerste baan. In deze blog lees je welke carrière keuzes ik heb gemaakt.

Eerste baan

In maart 2003 studeerde ik af aan de Universiteit van Tilburg. Ik rondde mijn studie bedrijfseconomie af met de afstudeerrichting accountancy. Het leek dan ook voor de hand te liggen om in de accountancy te gaan werken. In september was de jaarlijkse instroom bij de accountantskantoren en dus probeerde ik om op dat moment te kunnen instromen. Tot die tijd had ik mijn bijbaantje bij Ladysting nog en had ik een bijbaantje bij de belastingdienst. Ik werd per september aangenomen als assistent accountant bij Ernst & Young in Apeldoorn en moest dus verhuizen. Omdat we niet direct een eigen stekkie konden vinden, woonden Joa en ik bij zijn ouders in huis.

Mijn eerste baan bracht veel veranderingen met zich mee. Zo moest ik veel de weg op. Ik kreeg wel een leaseauto. Mijn eerste auto: een bordeaux rode Seat Ibiza. Wat was ik trots. Toch was die baan in het begin best zwaar. De afstand naar Apeldoorn was al gauw een uur en klanten waren vaak nog verder weg gevestigd. Daarnaast volgde ik op vrijdag de postdoctorale studie tot register accountant in Tilburg. Zowel de baan als de studie kostte veel tijd. Daar heb ik wel even mijn draai in moeten vinden. Maar dat lukte. En ik zou het weer opnieuw zo doen. Ik heb in die tijd zoveel geleerd. Ik zag veel bedrijven en werkte samen met veel (verschillende) mensen. Daardoor kon ik ook ontdekken wat ik leuk vond en wat bij me past en kon ik verder over de toekomst nadenken.

Overstap naar ander kantoor

In 2006 verhuisden Joa en ik naar ons eerste eigen huis in Hengelo en in maart 2008 studeerde ik af als registeraccountant en maakte ik promotie tot manager. Kort daarna werd bekend dat het kantoor in Apeldoorn zou worden samengevoegd met het kantoor in Zwolle. Ik had geen zin om mee te gaan naar het kantoor in Zwolle. Dat was nog lastiger bereikbaar voor mij. Ernst & Young had ook een (kleiner) kantoor in Hengelo. Gelukkig kende ik de mensen daar al en deed ik al werkzaamheden voor dat kantoor. De overstap naar kantoor Hengelo was dus snel gemaakt.

Helaas werd niet veel later bekend dat ook het kantoor in Hengelo zou worden samengevoegd met het nieuwe kantoor in Zwolle. Dat zag ik nog steeds niet zitten. Onze baas in Hengelo ook niet. Hij zocht de samenwerking op met zijn concullega van BDO Accountants in Hengelo. En zo gebeurde het dat wij niet samengingen met Ernst & Young in Zwolle maar met BDO in Hengelo. We gingen deel uit maken van BDO.

Moederschap combineren met een verantwoordelijke baan

In november 2010 werd Anne geboren. We besloten dat ik minder zou gaan werken. Ik besloot 28 uur te gaan werken. Wanneer ik werkte kon Anne naar de kinderopvang. Ik merkte wel dat mijn werk als manager lastig uit te voeren was als parttimer. Ik had natuurlijk te maken met teams die ik moest aansturen, klanten en mijn baas. En eigenlijk werd verwacht dat je net zo bereikbaar was als een fulltimer. Maar wanneer ik thuis was met Anne kon ik natuurlijk niet altijd bereikbaar zijn. Ik was natuurlijk ook niet altijd thuis. Ik deed boodschappen, ging bij anderen op bezoek, maar had ook afspraken voor Anne zoals bij het consultatiebureau. Niet iedereen had daar begrip voor. En ik merkte dat dat me begon te storen. Dus ging ik langzaamaan eens om me heen kijken voor een nieuwe baan.

In 2011 begon ik als controller bij Reggefiber. Ik ging van 28 uur terug naar 24 uur werken. Reggefiber was een bedrijf dat in Nederland begon met de aanleg van een glasvezelnetwerk. Het was een jong bedrijf met jonge en leergierige medewerkers. Een mooi bedrijf om voor te werken. Het bedrijf was opgericht door ondernemende mensen waardoor er ook een hele vrije en ondernemende sfeer hing. De mensen waren ook relatief hoog opgeleid. Dat samen maakte dat je veel vrijheid en verantwoordelijkheid kreeg om je werk te doen en er veel ruimte was voor eigen inbreng.

Binnen Reggefiber heb ik verschillende functies gehad. Ik begon als controller op het gebied van risicomanagement. Toen ik een jaar bij Reggefiber werkte werd Emma geboren. Daarna volgde de functie als business controller bouw waarbij ik regio controllers aanstuurde. Toen we als bedrijf verder gingen met het ontwikkelen van de informatievoorziening, ging ik het Fiber Information Team (FIT) aansturen. Ik had een team met financiële mensen en werkte daarnaast samen met IT-mensen. Ook had ik contact met managers van andere afdelingen, want onder andere voor hen verzorgden we de informatievoorziening. Dit was een superleuke en leerzame tijd.

KPN was een van de aandeelhouders van Reggfiber. KPN kreeg een steeds groter belang in Reggefiber en daarmee ging KPN zich ook steeds meer bemoeien met ons bedrijf. Daardoor kreeg ik minder plezier in mijn werk. Mijn werk en collega’s waren zeker nog leuk, maar onder andere doordat er meer bureaucratie ontstond, werd het werken voor mij minder leuk. Daarom besloot ik om wat anders te gaan doen.

Nieuwe baan of eigen baas?

Toen moest er een keuze gemaakt worden. Zou ik een nieuwe baan in een financiële functie gaan zoeken? Of zou ik in ons eigen bedrijf gaan werken? Daar hadden we het al vaker over gehad, maar dat was best spannend. Want dan zouden we voor beide inkomens , dus helemaal, financieel afhankelijk worden van ons bedrijf. En dat brengt ook risico’s met zich mee. En daarnaast weet je ook niet hoe het gaat als je continu gaat samenwerken. Gaat dat wel goed, of ga je je aan elkaar storen? Heb je elkaar dan nog wel wat anders te vertellen, dan alleen maar over ons bedrijf? Maar je krijgt er ook veel voor terug. Ook een stukje flexibiliteit. Bijvoorbeeld als een van de kinderen ziek is. Dan is het makkelijker om thuis te blijven.

Uiteindelijk hebben we er toch voor gekozen om deze stap te zetten.  In de zomer van 2016 besloot ik mijn baan bij Reggefiber na vijf jaar op te zeggen en ging ik in ons eigen bedrijf werken. En achteraf zijn we er alleen maar blij mee. Juist omdat we van elkaar verschillen en in andere dingen goed zijn, vullen we elkaar aan.

Blog

Naast mijn werk bij Carnavalsland ben ik eind 2017 begonnen met deze blog. Eigenlijk als hobby omdat ik het leuk vond om blogs te schrijven en dingen uit ons leven te delen met anderen. Inmiddels is het wat meer dan een hobby en hebben we ook samenwerkingen met bedrijven. Super leuk om te doen. En aangezien het nog steeds iets is waar ik energie van krijg en plezier uit haal, blijf ik dit zeker doen.